Nog maar een week over

Er is jammer genoeg nog maar een week over, binnen zeven dagen keren we weer terug naar België. Dit is zeer jammer maar ik kijk wel al uit naar mijn traditionele terugkom friet mayonaise en stoofvlees. Volgens het boekje moet ik het vandaag over de collega's en de sfeer op het werk hebben dus ga ik hier een beetje over vertellen maar daarna zal ik ook nog even zeggen wat ik voor de rest nog gedaan heb. Maar eerlijk is eerlijk en ik ben vandaag vergeten om foto's te trekken op mijn werk en heb dus geen foto's van collega's of van hoe het eruitziet.

Ik zal maar direct beginnen met te zeggen dat ik mijn werk zeer goed en leuk vind. Ik werk bij Mitis Engineering, het is een bedrijf dat leider is in de technologie van trillend boren. Ze maken gespecialiseerde boren die gebruikt worden bij het maken van vliegtuigen, auto's, ... Wat is nu mijn taak in het bedrijf hoor ik u al vragen. Wel, mijn taak is vooral meewerken aan de nieuwe website en het assisteren van de ICT-verantwoordelijke. Er zijn ongeveer een 10 werknemers en dus 1 ICT-verantwoordelijke en hij heeft het dus nogal druk en heeft daarom niet veel tijd om aan de website te kunnen werken. De website die nu online staat is een beetje verouderd en daarom werken ze dus al even aan de nieuwe website maar dat gaat dus niet vooruit. Dus ze zijn blij dat ik er ben want dan kan de oude website sneller vervangen worden door de nieuwe.

Ook de sfeer op het werk is dik in orde. Als er gewerkt wordt, wordt er niet veel gesproken met elkaar, er worden hier en daar eens een paar zaken aan elkaar gevraagd maar tijdens de middagpauze is er zeker een goede sfeer en probeer ik toch mee te praten met de conversaties. Ook al is dit niet gemakkelijk omdat ze ondereen wel vaak wat sneller spreken dan normaal en proberen te verstaan wat er gezegd word en tegelijkertijd genieten van het lekkere eten dat ik meekrijg is niet simpel.

Om deze blog af te sluiten zal ik nog even zeggen wat ik ondertussen nog allemaal gedaan heb. Ik heb voornamelijk gewerkt maar zondag ben ik 's morgens mee naar het lokale marktje gegaan om daar bijvoorbeeld oesters te gaan kopen die we dan 's middags hebben opgegeten. Ik had nog nooit oesters gegeten en de mensen die het niet kennen moeten maar eens een foto opzoeken want het ziet er ook raar uit. Maar deze vakantie heb ik al verschillende dingen geproefd die men in België niet of niet zo vaak eet dus heb ik ook van de oesters geproefd. Dit viel zeker niet tegen dus heb ik er direct vier of vijf smakelijk opgegeten. Maar het blijft toch een rare smaak hebben, het smaakt eigenlijk heel hard naar gewoon zeewater.

Na het middageten zijn we dan in de auto gestapt en naar Pornic gereden om daar naar het carnaval-feest te gaan kijken. Dit is grotendeels hetzelfde als in Herenthout maar die is nog net iets groter. Er waren wagens en dansgroepen maar wat wel verschillend was, was dat er onder meer een wedstrijd was met verschillende fanfares en slagwerk groepen waarvan er een paar meewandelde in de stoet. Er was zelfs een groep die tropische danseressen had voorzien om volgens mij meer punten te krijgen van de mannelijke jury-leden. Maar voor de mannelijke lezers (en vrouwelijke natuurlijk ook) heb ik van heel dit gebeuren geen foto's kunnen trekken want ik was mijn gsm vergeten. Na het feest hebben we dan nog een korte stop gedaan op een klein maar rustig strandje, en hebben we rustig zitten uitrusten en hebben we de zon zien zakken in de zee (Link naar muziek: https://www.youtube.com/watch?v=Qv1TB19xjVs).

Na al deze uitstappen was het dus het zeer moeilijk om maandag terug te gaan werken. Maar ook na het werk stelde Phillipe voor om een fietstochtje te doen langs de Loire. En op de moment dat we even stopten kwam er nog een boot voorbij. En dinsdag had Marie Claire het idee om alle jeugd van de omstreken eens uit te nodigen om hier te komen eten en een gezelschap spel te spelen. Dit was ook zeer gezellig en grappig aangezien we Mumbo Jumbo speelden. Dat is een spel waarbij je iets moet uitbeelden of een lied moet zingen en dat de andere dan moeten raden wat je uitbeeld of welk lied je zingt. Hier eindigt dus deze blog en de komende blog is spijtig genoeg al op de laatste volledige dag hier in Frankrijk.